Η προσευχή στο Ισλάμ

Η προσευχή (σαλάατ) στο Ισλάμ αποτελείται από τα εξής στάδια:

1. προετοιμασία για προσευχή
2. κάλεσμα για προσευχή
3. εκτέλεση της προσευχής

1. προετοιμασία για προσευχή
Η προετοιμασία για προσευχή έχει την πρακτική καθώς και την πνευματική πτυχή της.

1.1. τελετουργική πλύση (βουδού)
Πρακτικά ο πιστός πρέπει να πλύνει μέρος του σώματός του. Ο καθαρισμός για την προσευχή ξεκινά από τα χέρια. Χρησιμοποιώντας νερό ο πιστός πρώτα πλένει τα χέρια του τρεις φορές. Έπειτα ξεπλένει το στόμα του, επίσης τρεις φορές, στη συνέχεια την μύτη, χρησιμοποιώντας τα δάκτυλά του και νερό. 'Επειτα πλένει το πρόσωπό του (3 φορές) και τα χέρια μέχρι τους αγκώνες (3 φορές). Το επόμενο βήμα είναι να περάσει τα χέρια του με λίγο νερό στο κεφάλι του (1 φορά) και στη συνέχεια στο λαιμό (1 φορά) του και έπειτα να πλύνει τα αυτιά του εσωτερικά και εξωτερικά (επίσης 1 φορά).

1.2. μέρος
Τα ρούχα του πιστού και ο χώρος στον οποίο πρόκειται να γίνει η προσευχή πρέπει επίσης να είναι καθαρά. Ο πιστός καλείται να προσευχηθεί έχοντας ως κατεύθυνση την Μέκκα.

2. κάλεσμα για προσευχή (αδάν)
Έπειτα ακολουθεί το κάλεσμα για την προσευχή. Στο κάλεσμα ο πιστός προσφωνεί τα εξής λόγια:
  1. Αλλάχου άκμπαρ (4 φορές) που σημαίνει: Ο Αλλάχ είναι μεγάλος
  2. Ασάντου Αλλάχ ιλαάχα ίλα-λάχ (2 φορές) που σημαίνει: Μαρτυρώ (διακυρήτω) πως κανένας δεν είναι άξιος λατρείας εκτός από τον Αλλάχ
  3. Ασάντου άνα Μοχάμμαντ αρ-ρασούλουλα (2 φορές) που σημαίνει: Μαρτυρώ (διακυρήτω) πως ο Μοχάμμαντ είναι ο προφήτης του Αλλάχ
  4. Χάϊα λαλ σαλά (2 φορές) που σημαίνει: Έλα να προσευχηθείς
  5. Χάϊα λαλ φαλά (2 φορές) που σημαίνει: Έλα στην ευτυχία
  6. Αλλάχου άκμπαρ (2 φορές)
  7. Λά ιλαάχα ίλα-λάχ (1 φορά) που σημαίνει: Δεν υπάρχει κανένας αντάξιος λατρείας εκτός από τον Αλλάχ
3. εκτέλεση της προσευχής
3.1. τμήματα/Θέσεις της προσευχής (ρακάατ)
Αμέσως πριν το ξεκίνημα της προσευχής ο πιστός δηλώνει την πρόθεση του (Νίγιατ). Η προσευχή στο Ισλάμ διακρίνεται σε επιμέρους τμήματα τα οποία και ονομάζονται "Ρακάατ". Ένα ρακάατ αποτελείται από τέσσερις θέσεις του σώματος. Στην πρώτη θέση (Θέση1) ο κορμός του σώματος είναι όρθιος και το δεξί χέρι αγκαλίαζει το αριστερό το οποίο και βρίσκεται περίπου στη θέση της κοιλιάς. Στην δεύτερη θέση (Θέση2) τα χέρια βρίσκονται στα γόνατα και ο κορμός του σώματος κάνει κλίση 90 μοιρών με τα πόδια τα οποία και είναι τεντωμένα. Στην τρίτη θέση (Θέση3) ο προσευχόμενος έχει το πρόσωπό του στο πάτωμα και ακουμπά τα χέρια του δίπλα από το κεφάλι ενώ τα γόνατα και τα δάκτυλα των ποδιών του ακουμπούνε επίσης το πάτωμα. Στην τέτερτη θέση (Θέση4) ο προσευχόμενος κάθεται στα πόδια του και τα χέρια του βρίσκονται στα γόνατά του.

3.2. κινήσεις της προσευχής
Μεταξύ των τεσσάρων προαναφερθήσεων θέσεων ο προσευχόμενος κάνει τις εξής έξι κινήσεις:
Κίνηση2. από την Θέση1 στην Θέση2
Κίνηση3. από την Θέση2 πίσω στην Θέση1
Κίνηση4. από την Θέση1 στην Θέση3
Κίνηση5. από την Θέση3 στην Θέση4
Κίνηση6. από την Θέση4 στην Θέση3
Κίνηση7. από την Θέση3 στην Θέση1

Πριν την Κίνηση2 ο προσευχόμενος σηκώνει τα χέρια του στο ύψος των αυτιών (Κίνηση1). Τέλος, στο τέλος της προχευχής, στο τελευταίο ρακάατ, ο προσευχόμενος αντί της Κίνησης7 παραμένει καθισμένος (Θέση3) και γυρίζει το κεφάλι του πρώτα προς τα δεξιά (Κίνηση8) και έπειτα προς τα αριστερά (Κίνηση9).

3.3. απαγγελίες της προσευχής
Η προσευχή ξεκινάει με τον προσευχόμενο να λέει: Αλλάχου άκμπαρ (Κίνηση1)

Κατά την διάρκεια της Θέσης1 ο προσευχόμενος καλείται να απαγγείλει το πρώτο κεφάλαιο του Κορανίου (Αλ-Φάτιχα) το οποίο έχει 7 στίχους (άγιατ). Αφότου τελείωσει την απαγγελία του Αλ-Φάτιχα ο προσευχόμενος πρέπει να απαγγείλει οποιοδήποτε άλλο εδάφιο του Κορανίου το οποίο γνωρίζει. Ο κανόνας είναι ότι αυτή η απαγγελεία πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 στίχοι (άγιατ) το μέγιστο μπορεί να είναι όλο το Κοράνι.

Κατά την διάρκεια της Θέσης2 ο πιστός λέει (από μέσα του): "Σουμπχάνα ράμπι-αλα δίμ" που σημαίνει: Δόξα στον Κύριό μου, τον Μεγαλοπρεπή.

Κάτα την διάρκεια της Κίνησης3 ο προσευχόμενος λέει: "Σάμι αλλάχου λιμαν χάμιντα" (ο Αλλάχ εισακούει εκείνους που Τον δοξάζουν).
Για τις κινήσεις 4, 5, 6, 7 ο προσευχόμενος λέει: "Αλλάχου άκμπαρ" (ο Αλλάχ είναι μεγάλος).

Κατά την διάρκεια της Θέσης3 ο πιστός λέει (από μέσα του): "Σουμπχάνα ράμπι-αλα άλα" που σημαίνει: Δόξα στον Κύριό μου, τον Ύψιστο.

Κατά την διάρκεια της Θέσης4 (ολοκληρώνοντας την Κίνηση5) ο προσευχόμενος καλείται να απαγγείλει το Ατ-Τασάχχουντ.

Τέλος για τις κινήσεις: Κίνηση8 και Κίνηση9 ο πιστός λέει: "Ασ Σαλάαμου αλέϊκουμ βα ραχματουλάχ", που σημαίνει: Ειρήνη και ευλογία του Θεού σε εσένα.

Η Θέση2 ονομάζεται: "Ρουκού" και η Θέση3: "Σουτζούντ". Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως σύμφωνα με το ευαγγέλιο ο ίδιος ο Ιησούς (είθε είρηνη μαζί του) έκανε "σουτζούντ": "... έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσευχόμενος ..." (Ματθαίος 26:39).

Πέντε ημερήσιες προσευχές
Στο Ισλάμ υπάρχουν πέντε (φάτζρ, δόχαρ, άσρ, μάγριμπ, ίσσα) ημερήσιες υποχρεωτικές (φάρδ) προσευχές. Σε τρεις από αυτές (δόχαρ, άσρ, ίσσα) ο προσευχόμενος καλείται να εκτελέσει τέσσερα ρακάατ, σε μία (φάτζρ) δύο ρακάατ και σε μία (μάγριμπ) τρία ρακάατ.

Α. Μετάφραση του νοήματος του Ατ-Τασάχχουντ
Φωνητική απόδοσή: Ετιχιαγιάτου λιλάχι βασ σαλαβάτο βαταγιαμπάτου ασσάλαμου αλέϊκα αγιουχανάμπι βαραχματουλάχι βαμπαρκάτουχου ασσάλαμου αλέϊνα βαλα ιμπάντιλαχισ σαλιχίν ασχάντου λα ιλάχα ίλαλάχου βα ασχάντου αννά μοχάμμαντουν αμπντουχου βα ρασούλουχ.

Μετάφραση: Όλη η δόξα, προσευχές και λατρεία ανήκουν αποκλειστικά στον Αλλάχ. Ειρήνη σε εσένα ω Προφήτη και η ελεημοσύνη και ευλογία του Αλλάχ. Ειρήνη σε εμάς και σε όλους τους ενάρετους δούλους του Αλλάχ. Μαρτυρώ πως κανείς δεν είναι άξιος λατρείας εκτός του Αλλάχ και μαρτυρώ πως ο Μοχάμμαντ είναι δούλος και προφήτης Του.